MAKE OVER

In Baarn woonde begin twintigste eeuw nog een aantal mensen die vermogend waren geworden in Nederlands Indië, veelal kooplui uit Amsterdam. Een van hen was August Janssen, naar wie in Baarn nog een straat is vernoemd. Het is een leuk straatje, maar in dit verhaal verder niet interessant. Wat wel interessant is aan deze man is het feit dat hij enkele fraaie villa's bezat in Baarn, waaronder huize Canton. In de eerste jaren van de vorige eeuw kon hij een stuk grond kopen. Meneer Janssen hield kennelijk niet van halve maatregelen, want hij liet villa Canton afbreken en hij gaf opdracht een geheel nieuw huize Canton te bouwen tegenover zijn nieuw verworven bezit. Op dat stuk grond liet hij een park aanleggen, het Cantonspark. Het was een fraai park met een beekje, een tennisbaan, diverse huisjes voor de kinderen, kassen en een heuse wintertuin. Die wintertuin, een mooi gebouw met een glazen dak, was gevuld met tropische planten en bomen. Hij liet er door een Indische bediende in klederdracht thee serveren aan zijn gasten. De koloniale tijd was destijds in Baarn nog lang niet verdwenen.

"De koepel"

Ik heb goede herinneringen aan het park. Eind jaren '60 kwam ik er regelmatig om in de schaduw van de bomen een stickie te roken. Het was in die tijd een botanische tuin van de Universiteit Utrecht, een oase van rust. Later is de gemeente eigenaar geworden van het park. En zoals dat vaak ging met dergelijke fraaie tuinen als een gemeente er zorg voor moest dragen verviel het eens zo mooie Cantonspark tot een verwaarloosd stukje groen met aan de rand een aardige kinderboerderij. Gelukkig is er een stichting tot behoud van het park in het leven geroepen door burgers van Baarn en in 2020 is men begonnen met een renovatie.

Ik was er lang niet geweest, maar toevallig kwam het park ter sprake toen ik gisteren bij mijn zus en zwager op bezoek was in Baarn. Ik besloot voor ik huiswaarts keerde er nog even doorheen te rijden. Tot mijn teleurstelling was er niets meer te vinden van de leuke oude sfeer uit mijn herinnering, alles zag er zo netjes uit, het woord "gladjes" kwam bij me op. En er zijn godbetert toegangshekken met bladmotieven in een soort artdecostijl. Maar... de vervallen wintertuin is hersteld zag ik en er zit nu een leuk uitziend horecabedrijf in. Op het terras met de oude stenen ommuring was het gezellig druk. Bij nader inzien bleken de nieuwe paden er best goed uit te zien, in elk geval verzorgd. En ik vond toch nog een oude bekende terug verderop tussen de bomen: de folly die ik vroeger de tempel noemde. Dat deed me dan weer deugd. En toen ik een praatje maakte met de bewoonster van het "huisje met de luiken" dat gelukkig ook nog steeds aan de rand van het park staat vertelde zij me dat het park eigenlijk qua opzet deels weer in de oorspronkelijke staat is terug gebracht met een eigentijdse inbreng erin vermengd. Zij hebben zelfs privè op de plek waar eens de grote kas stond een overkapping in dezelfde stijl laten bouwen.

Enfin, ik ben toen nog maar eens een rondje door het park gereden, maar nu met andere ogen kijkend. Met vernieuwd inzicht zeg mar. En met het besef dat niets blijft zoals het was. Het Cantonspark heeft een make over ondergaan en kan weer jaren mee. De Paul van toen met zijn stickie bestaat niet meer. En al heb ik geen make over gehad; ik ben van plan om ook nog jaren mee te gaan. En ik zal vast nog vaker naar Baarn rijden om even te verpozen in het park, dat best mooi is nu eigenlijk.

De tempel

Het huisje met de luiken