Ik neem aan dat de iets ouderen onder jullie het nummer wel kennen. Het was begin zeventiger jaren een hit. Nu heb ik het altijd wel een aardige song gevonden , maar om nu te zeggen dat het tot mijn favorieten hoort: nee, bepaald niet. Het is namelijk een echte tranentrekker over niets anders dan een telefoongesprek van een wanhopige jankerd die tevergeefs de moeder van zijn grote liefde Sylvia probeert te overtuigen dat ze haar even aan de telefoon moet roepen. Wat een drama! En dat vier minuten lang... Hazes zou er jaloers op geweest kunnen zijn.
Dr Hook and the Medicine Show |
Kom ik nog enigszins over als een geestelijk gezond persoon na dit relaas? Of zijn jullie er nu echt van overtuigd dat er flink wat essentiële steekjes los zijn bij mij? Nou, verkneukel je in dat geval dan nog maar even iets meer. Het wordt namelijk nog erger. Ik herinnerde me dat ik eens gehoord of gelezen had dat je zo'n stukje songtekst kwijt kunt raken door het hele nummer te zingen of te luisteren. Nu is dat tegenwoordig nogal makkelijk: op YouTube staat vrijwel elke song die je maar zoekt. Dus ik heb braaf geluisterd naar de voltallige 4 minuten van Dr Hook met het drama veroorzaakt door de hardvochtige moeder van Sylvia. Plots kwam er al luisterend de vraag bij me op wie toch die mevrouw Adrian, zoals ze genoemd wordt, geweest zou kunnen zijn. Om te voorkomen dat ik nu weer dagenlang met deze nieuwe vraag in mijn hoofd zou rondlopen, heb ik snel gegoogeld op "mrs. Adrian". En wat denk je? Ze heeft echt bestaan. De schrijver van het lied heeft werkelijk eens een dergelijk telefoongesprek gevoerd met de moeder van zijn grote liefde Sylvia. Alleen heette deze mevrouw niet Adrian maar Pandolfi. Volkomen onnutte informatie voor mij en zeer waarschijnlijk ook voor jullie, maar... Ja echt heus waar: ik ben ineens dat stomme liedje kwijt. Bedankt moeder van Sylvia, ik zal u nooit meer lastigvallen als u belooft dat bij mij ook niet meer te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten