GEMAAL?

Ik was in polder een paar dagen geleden. Ik wilde de herfstsfeer in Hoogland West vastleggen. Er is daar bij voorbeeld een pad naar een boerderij dat wordt geflankeerd dor majestueuze oude beuken. Er staan om en om groene en rode exemplaren. In het najaar kleuren de afwisellende bladeren zo mooi samen dat ik er even altijd ga kijken. Ik had ook nog de mazzel dat er langs de weg wat vliegenzwammen stonden. Die zijn natuurlijk altijd een foto waard. Met een foto van een afgevallen blad erbij was mijn missie eigenlijk al geslaagd. Maar ja, het was zulk lekker weer, de middag nog lang en de polder zo groot. Dus reed ik even door naar het gemaaltje verderop met de bedoeling daar te pauzeren en Diva eventjes te laten lopen. 

Vlak voor me fietsten 4 jongens van een jaar of dertien. Ook zij bogen af naar de parkeerplek bij het gemaal. Ze stapten af en een van hen pakte een map van zijn stuur. Op luide toon las hij zijn kompanen voor. "Rechts zie je het gemaal. Jongens we moeten een gemaal zoeken." "What the fuck is een gemaal?" hoorde ik een van hen vragen. Ik had stiekem lol in mijn eentje. Ze zochten een gemaal terwijl ze vlak voor het duidelijk aanwezige gebouw met de pomp en de vuilgrijper stonden. Bovendien waren ze net nog langs de voorzijde van het gemaal gereden waar met grote letters de tekst GEMAAL MALESLUIS vermeld staat. 

Enfin, de jongens liepen wat kis kras rond in de hoop iets aan te treffen dat weleens het gezochte gemaal kon zijn. Tot er een zo slim was om op zijn telefoon te googelen wat het dan voor ding was. "Hé jongens ik weet het. Een gemaal is een gebouw dat gebruikt wordt om de stand van het water te regelen in een bepaald gebied. Dat gebied noemen we een peilgebied. Bij een hoge waterstand zal een gemaal zorgen dat het water wordt afgevoerd naar een ander gebied, waar het geen kwaad kan. Het is dat gebouw!" Pas toen las de eerste jongen de volledige tekst van het papier op zijn stuur. "Zoek de plek waar het water de Eem in komt en maak er een foto van." Ze renden met zijn vieren al kwebbelend naar de oever waar duidelijk het water de rivier in werd gepompt. "We hebben het gevonden. Deze opdracht hebben we zeker goed. Gauw verder voor de anderen hier ook zijn." Ze pakten hun fietsen en de snelste reed al terug naar waar ze vandaan kwamen. Een van de anderen gilde naar hem "Hé klojo, we moeten die kant op. We wonen daar hoor." En hij wees naar de toren van Soest. "Oh okay." was het laconieke antwoord en de jongen keerde grijnzend om. Hij was duidelijk degene in de groep die altijd domme dingen deed, hij was eraan gewend. En weg waren ze, op weg naar de volgende opdracht. Vier brugpiepers. Ze deden zo stoer met hun modieuze jasjes, hun strakke kapsels en hun elektrische fietsen. Ze hebben vast niet beseft dat deze oude man met zijn scootmobiel om ze moest lachen. En dat het me deed terugdenken aan hoe ik was op hun leeftijd. Ik had geen dure kleding, geen strak kapsel en mijn fiets liep op benenkracht. Maar ik ging met net zoveel branie door het leven terwijl ik eigenlijk ook nog zo weinig wist. Ik wist alleen niet dat ik weinig wist. Maar ik wist wel wat een gemaal is. Lekker puh.