KONINGSDAG

Dag allemaal. Wat hebben jullie gedaan op Koningsdag? Heb je oranje tompoucen gegeten? Een oranjebittertje achterover geslagen? Heb je je wellicht in het feestgedruis gestort? Heb je een gek oranje hoedje opgezet en je oranje t shirt uit de kast gehaald? Heb je gedanst met een onbekende in de stad? Ben je soms op kleedjesmarkten wezen schuimen naar leuke koopjes? Of heb je misschien lekker rustig thuis naar de dag in Emmen gekeken? Het kon allemaal gisteren.

Wet je wat ik gedaan heb? Niets van dat alles. Noppes, rien, nada. Want die hele Koningsdag boeit me niet in het minst. Het hele koningshuis overigens niet. Ik vind het één grote farce. Kijk de serie over het ontstaan  van de familie Oranje maar eens; dan weet je genoeg. Maar ik zal er niet verder over uitweiden, want ik schrijf geen politieke commentaren, ik schrijf verhaaltjes over wat ik zoal meemaak. En wat ik op Koningsdag heb beleefd is eigenlijk niet veel. Ik heb  's middags met Diva een rustige wijk van de stad opgezocht. Een wijk waar de enige feestelijke activiteit het wapperen van de paar vlaggen met oranje wimpels was. Diva heeft er ongestoord los kunnen lopen en ik heb er stapvoets achteraan gesukkeld. Heerlijk, zo mijmerend niks doen. Dolce far niente. Dat kan ik goed. Ik krijg er wat ik het Winnie de Poeh gevoel noem van. Ik ben de koning te rijk. Ik vier mijn eigen dag.

Oh ja, wat ik onderweg nog wel gedaan heb is foto's maken van graffiti. Er zijn in de stad her en der plekken waar graffiti is toegestaan. De pieces wisselen er regelmatig en ik vind het altijd leuk om te kijken wat er nu weer voor kunstwerken gecreëerd zijn. Dit is de buit van gisteren.